تاریخچه پوشاک و فشن همواره با طراحی لباس زنانه همراه بوده است."Haute couture" یک اصطلاح فرانسوی برای فشن در سطح بالا است، "couture" به معنای خیاطی زنانه، دوزندگی و یا گلدوزی است و "Haute" به معنای زیبا و عالی است، بنابراین ترکیب این دو کلمه بیانگر طراحی و تهیه لباسها در سطحی بالا و بسیار هنرمندانه است . ارزش یک لباس زنانه مدل Haute couture در بالاترین سطح از طراحی فشن قرار دارد و ساخت و تهیه این گونه لباس زنانه توسط یک سالن طراحی لباس زنانه انجام می شود. هر مدل لباس زنانه Haute couture، مخصوص یک شخص خاص تهیه می شود و اندازه لباس زنانه کاملا با آن شخص و حالت بدن او تنظیم می شود. این گونه لباس ها که منحصر به شخصی معین هستند و دارای اندازه مشخصی هستند، حقیقتا توسط دست تهیه می شوند، با دقت آستر گذاری می شوند و برای هر مشتری پرو می شوند و کاملا اندازه آنها آماده می شوند .
بسته به نوع لباس زنانه و سالن طراحی Haute couture، هزینه لباس زنانه از حدود ده هزار دلار تا چهل هزار دلار متغیر است و اغلب بیشتر از این رقم است. به عنوان مثال یک لباس زنانه دوخته شده درسالن شانل در سال 2000، حدود بیست هزار دلار ارزش داشت. در اواسط سال 2004، یک لباس زنانه فراک شب، پنجاه هزار دلار قیمت داشت. اگر شما ثروتمند نباشید، شاید برایتان دشوار باشد که درک کنید چرا قیمت لباسی می تواند تا این حد گران باشد، اما قیمت بالای این گونه لباس ها به خاطر ابتکار، مهارت و استادی، ارائه طرحی بی نظیر و منحصر به فرد و استفاده از مواد عالی برای داشتن کیفیتی عالی است.
علاوه براین، لباسی که باید کاملا اندازه و متناسب مشتری باشد، به سختی و با روشی دشوار، با برش زدن های متوالی و متناسب کردن لباس زنانه برای اندام مشتری، به دست می آید. زمانی که برای تهیه و انجام کار دست چنین لباسی نیاز است، بین صد تا صد و پنجاه ساعت است و برای یک پیراهن شب تزئین شده و آراسته، بیش از هزار ساعت زمان لازم است. پیراهن شب ممکن است به هزاران منجوق دوزی و دانه های تزئینی دوخته شده با دست نیاز داشته باشد که معمولا توسط افراد متخصص و قلابدوزان مشهور پاریسی و با همکاری شرکت مهره های تزئینی لساگ انجام می شود، که این شرکت در سال 1922 توسط آلبرت لساگ تاسیس شد.
یک سالن خیاطی زنانه مانند شانل، به عنوان مثال صد و پنجاه مشتری همیشگی و معین دارد که لباس های دوخته شده این سالن را می خرند و سالنی مانند دیور حدود بیست لباس زنانه عروسی دوخته شده را در سال تولید می کند.
طراحان، طرح های اولیه برای لباس های ساده تر را با استفاده از نوعی پارچه چیت (muslin) تهیه می کنند و برای لباس هایی که طرح مشکل تری دارند، از کتان های نخی یا پارچه های پنبه ای ارزان قیمت استفاده می کنند. این مدل های نمونه، toiles ( پارچه های کتان) نامیده می شود و باعث می شود تا از استفاده از پارچه های بسیار گران قیمت که ممکن است متری صد دلار یا بیشتر قیمت داشته باشند، جلوگیری شود. الگوی لباس زنانه می تواند توسط دست آماده بشود و برای تعیین اندازه های لباس زنانه از یک مدل زنده استفاده بشود و اندازه های لباس زنانه با آن مدل تنظیم بشود، که در این صورت طراح و کارمندان فروش او، همگی راضی خواهند بود.
آخرین الگوی طرح، یک نمونه دقیق و کامل با برش های صاف و صحیح است که دگمه ها یا لبه های انتهایی لباس زنانه که طراح در نظر دارد، در لباس زنانه جاگذاری شده است. گاهی اوقات طراح، کارمندان خود را تعلیم می دهد و راهنمایی می کند تا لباس زنانه را با مواد انتخاب شده و خاصی تکمیل و تزئین کنند. یک خانم خیاط، از ابتدا تا انتها بر روی لباس زنانه کار خواهد کرد. برش زدن و تمام شدن لباس در یک اتاق انجام می شود و مدیر کارگاه مسول تهیه هر لباسی است که در آن اتاق تولید می شود
هنگامی که یک مشتری تصمیم می گیرد تا یک لباس زنانه Haute couture سفارش بدهد، لازم است که ابتدا وعده ملاقاتی با سالن طراحی بگذارد. لباس های مدل مجموعه ها، گاهی اوقات در خارج از کشور هم ارائه و عرضه می شوند. بعضی سالن های طراحی لباس، تصویر ویدویی از مجموعه لباس های خود را برای مشتریان مهم خود تهیه می کنند.
س از تعیین وقت ملاقات برای مشتری، یک فروشنده خانم که vendeuse نامیده می شود، مسول رسیدگی به امورمشتریان و سفارشات آنها می شود و به فرآیند تولید لباس نظارت می کند، تا لباسی مناسب و برازنده و مورد پسند مشتری تهیه شود.
او ماموریت تهیه لباس گروهی از مشتریان خاص را بر عهده دارد. از لحظه ای که مشتری وارد سالن می شود، در تمام مراحل راهنمایی می شود و در صورت ایجاد مشکلات ناگهانی، سعی می شود تا رضایت او جلب بشود. به عنوان مثال، یکی ازاین مشکلات می تواند این باشد که دو مشتری از یک شهر، دقیقا لباس زنانهی با طرح و رنگی مشابه را سفارش بدهند. این فروشنده خانم (vendeuse) که به امور مشتریان رسیدگی می کند، این گونه مشکلات را هموار می کند و کاملا می داند که این موضوع تا چه اندازه می تواند برای مشتریان مهم و حیاتی باشد و آنها حاضر هستند مبلغ بسیار زیادی را برای مدل لباس زنانهی منحصر به خودشان بپردازند، تنها برای اینکه در یک مراسم یا میهمانی، در حضور دیگران لباس مشابه با شخص دیگری را برتن نداشته باشند.
هر مجموعه سفارش داده شده، با توجه به نیاز هر مشتری تهیه می شود. بعد از اینکه مشتری مدل دلخواه خود را انتخاب کرد، اندازه های او گرفته می شود و او باید برای انجام سه پرو و گاهی بیشتر آماده باشد .
بعد از پرو و تنظیم کردن لباس، برچسبی بر روی آن ( mis à plat) نصب می شود، به این معنی که لباس بر روی میز پهن شده است، قسمتهای لباس جدا شده است، هماهنگ و منطبق شده است و دوباره در کنار هم قرار گرفته است و برای پرو بعدی آماده است.
فروشنده خانم اصلی (vendeuse)، بحث های بین انبار، قلاب دوزان، دوزندگان خز و مشتری را کنترل می کند. آخرین نظارت او، بررسی لباس و اطمینان یافتن از این مطلب است که لباس دارای بالاترین استانداردها است و لباس کاملا آماده است. پس از این تایید، لباس آماده تحویل به مشتری است. در نتیجه لباس به خوبی با بدن مشتری متناسب می شود تا اینکه قسمت های خوب و مثبت بدن مشتری را مشخص کند و جلوه بدهد و عیب های بدن را تا حد امکان بپوشاند.
گاهی اوقات طراحان تحت عنوان نام و مارک تجاری خود کار می کنند و گاهی برای یک سالن مشهور طراحی لباس زنانه کار می کنند. تعداد بسیار کمی مدل لباس Haute couture در سال به فروش می رسد و به ندرت مجموع فروش آنها برای هر سالن بیشتر از 1500 عدد می شود. این موضوع تعجب آور نخواهد بود، اگر بدانید که تنها حدود سه هزار زن در دنیا، حقیقتا می توانند لباسهایی در این سطح بالا را خریداری کنند و کمتر از هزار زن می توانند مرتبا این نوع لباس ها را خریداری کنند.
ه علت این فروش اندک، Haute couture به راستی دچار خسارت می شود. سالن های طراحی، نمایش های فشن گران قیمت میلیون پوندی را ارائه می دهند، طرح های برجسته با لباس های نفیس و عالی ترکیب می شود و توسط سوپرمدلها به نمایش گذارده می شود. این سالن های طراحی لباس زنانه زنانه در سطح بالا، تنها درصد بسیار محدودی از لباس های مدل Haute couture را به تعدادی از فروشنگان طرف قرارداد خود می فروشند. سود این کار ناچیز است و کمتر از ده درصد سود بسیار زیاد خیاطی زنانه است و گاهی اوقات هم کمتر از این مقدار است.
ممکن است که شما تعجب کنید که هدف از این همه تلاش برای این درصد بسیار اندک سود، نسبت به تلاش زیادی که برای انجام آن صرف می شود، چیست. پاسخ در این اصطلاح نهفته است "فروش یک رویا ". نمایش های فشن، توجه رسانه های بزرگ و مهم را جلب می کند و شهرت بسیار زیادی برای سالن های طراحی لباس زنانه به دست می آورد. آنها رویایی لمس نشدنی و دلفریب را می فروشند. رویایی از زیبایی، جذابیت، شیک بودن و منحصربه فرد بودن که یک شخص معمولی می تواند آن را بخرد.
مصرف کننده ای توانایی خرید یک شیشه عطر، روسری، جواهرات، کیف فصل، وسایل آرایشی معروف یا محصولات آماده پوشیدنی که دارای برچسب طراح است، را داشته باشد؛ خودش را متقاعد می کند که او هم به اندازه آن هزار زن و سوپر مدل هایی که به طور مرتب لباس زنانه های مدل Haute couture را می پوشند، منحصر به فرد است.
منصفانه است که بگوییم، بسیاری از مردم راضی هستند تا هزینه کالاهایی که معمولا دارای کیفیت عالی هستند را بپردازند. با وجود این، اگر تمام این موارد فراتر از درآمد و توانایی مالی شما و بخشی از خیال پردازی شما است، ضرری ندارد اگر گاهی اوقات به کاتالوگهای آن لاین بسیاری که تصاویر لباس های زنانه را بر تن افراد واقعی نشان می دهد، سری بزنید.
مای درخشان و معتبری از فشن خلاق فرانسه و طراحی است. البته لباس های ارزان تری هستند که هرچند بازهم گران هستند، با برچسب طراح و با نام لباس های آماده پوشیدن عرضه می شوند. صنعت لباس های آماده و سالن های طراحی خیاطی زنانه، تعداد بیشماری کارگر را برای فروش های در سطح پایین عطر و لباس زنانه و متعلقات آن استخدام می کند. این موضوع سود بسیاری زیادی برای سالن های طراحی زنانه، از طریق حجم وسیع فروش در بازارهای بین المللی فراهم می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر